Message 99.

Oh jej… nie przypuszczałam, że tak ciężko będzie mi się ze wszystkimi tutaj żegnać. Tymczasem dziś ryczałam już trzy razy, a to dopiero początek rozstań. Co prawda już od kilku tygodni trwa maraton pożegnalnych imprez, ale do tej pory bardziej chodziło o imprezę niż faktyczne pożegnania. Gdzieś tydzień temu silna grupa szkolnych mamusiek urządziła dla mnie i dwóch innych koleżanek imprezę-niespodziankę. Pod jakimś głupim pretekstem zwabiły nas do mieszkania jednej z dziewczyn, a tam już czekało kilkanaście innych i suto zastawiony stół. Potem jeszcze z kilka razy się umawiałyśmy na pożegnalne lunche, kawy, zabawy z dzieciakami, ale zawsze następnego dnia znów był dzień i znów można się było spotkać. Tymczasem już jutro część z moich przyjaciółek wyjeżdża na wakacje i dziś trzeba było sobie powiedzieć naprawdę ostatnie good bye, na dłuższy czas – bo że się jeszcze spotkamy, nie mam wątpliwości. Tylko to może potrwać…

My zostajemy do samego końca szkoły, który oficjalnie wyznaczony jest na najbliższy wtorek. Potem pakowanie i w czwartek do domu! Oczywiście się cieszę i nie mogę doczekać, ale jednak trochę rzewnie… Chłopaki za to w ogóle się nie emocjonują – tzn. zobaczymy jak Włodek, bo dziś ma pożegnalną imprezkę w pracy, a dokładnie po pracy, więc może wróci nieco poruszony ;) Robert stara się za to pocieszać mnie, gdy widzi łezkę w oku i doradza: mamo, zapisz sobie ich telefony, to zawsze przecież będziesz mogła zadzwonić, jak już się bardzo stęsknisz. Proste :) Typowy facet: jest problem – musi być rozwiązanie, a nie jakieś tam ckliwe rozterki. Ale myślę, że i jemu będzie trochę smutno opuszczać kumpli. W każdym razie oni już żałują, że Robert wyjeżdża, przynajmniej wedle zeznań rodziców. Chyba naprawdę go tu lubią :) Dziś otrzymaliśmy też raport ze szkoły na zakończenie roku. Ogólnie jest dobrze, postępy, zasługi itp., itd., choć odniosłam wrażenie, że największe osiągnięcie Roba, to niesamowite poczucie humoru. Ze trzy razy było to podkreślone w raporcie i teraz nie wiem, czy faktycznie jest taki zabawny, czy oprócz wygłupów to słabiutko… ;) Ale zawsze miło, że zostało to uwzględnione jako zaleta, a nie „obniżona ocena ze sprawowania” ;)

Na ostatni weekend w Bangkoku nie mamy jakichś szczególnych planów, oprócz pakowania rzecz jasna. Większość rzeczy będzie wysłana statkiem i firma pakująca przychodzi je zabrać we wtorek. Przerażające jest to, że kiedy tu przyjechaliśmy mieliśmy 4m³ bagażu. Teraz, wedle wstępnej oceny mamy 12… Pożegnalne zakupy chyba więc sobie daruję. Ale za to pewnie jeszcze pójdę na aquabiking – nie pamiętam czy pisałam, ale to mój ulubiony sport od pół roku (rowery w basenie). Spędzam tam każdą wolną chwilę i pewnie też się poryczę przy pożegnaniu z ekipą. Na szczęście za czerwone oczy będzie można obwinić basenowy chlor.

Dobra, kończę bo płakać się chce, jak się to czyta ;)